KAN 2008 - pierwsze koty za płoty

Kino Warszawa, duża sala, czerwone rzędy foteli wypełnione przez młodą, żywą widownię. Niesamowita aura docierająca z różnych zakątków świata, niosąca w sobie całą gamę malowniczych obrazów. Wspaniała atmosfera miejsca, czasu i ludzi. Tego wszystkiego mogliśmy być świadkami, podczas pierwszego dnia festiwalu, który rozpoczął się dwoma blokami filmów zagranicznych.

Środowi faworyci według publiczności

„Ocalić świat" (reż. David Casals-Roma, Wielka Brytania)

Znudzony rutyną życia codziennego mężczyzna pewnego dnia postanawia zmienić świat. Tą wiadomość oznajmia wszystkim najbliższym mu osobom. Oni niestety podchodzą do niej z przymrużeniem oka. Nasz bohater nie poddaje się w realizacji zamierzonego celu. To film pozostawiający refleksję, iż czasami trzeba odciąć się od wszystkiego wokół, by móc wybrać nową drogę na pomysł, jakim jest życie.

„Wypadek" (reż. Patrick Halpine, Francja)

Dwa odmienne światy. Ona Arabka, on francuski nacjonalista. Tych dwoje przypadkowo trafia w jedno miejsce i od tego momentu zdani są tylko na siebie. Dzielący ich dystans skraca się coraz bardziej, czy jednak może zupełnie zniknąć? Na plus zasługuje doskonała gra aktorska i pomysł na zobrazowanie wielokrotnie już poruszanego tematu, jakim jest rasizm.

„O nienawiści, miłości i tej trzeciej" (reż. Tobias Bilgeri, Niemcy)

Miła odskocznia wzbudzająca spore rozbawienie na sali. To dobra, absurdalna animacja przedstawiająca miłość, która na swojej drodze spotyka nienawiść. Komizm nasuwa pytania: Czy nienawiść pokocha miłość. Czy może miłość stanie się nienawiścią?

„Dla kilku kulek więcej" (reż. Jelmar Hufen, Holandia)

Bardzo dobrze skomponowana historia o czwórce dzieci, które podejmują z miejscowymi pijaczkami walkę o plac zabaw, z którego są notorycznie przez nich przeganiani. Świetna opowieść o tym, jak małe istoty potrafią same sobie poradzić, kiedy dorośli zastygają w swoich sprawach i problemach. Doskonale zbudowane momenty przyspieszenia oraz spowolnienia tempa akcji, zakończone zwycięstwem dzieciaków. Od tej chwili plac znowu należy do nich!

„Czerwona Tawerna" (reż. Saida Kurpesheva, Rosja)

Film został wyświetlony na samym końcu, co być może nie było przypadkowe, gdyż znacznie różnił się od reszty. Pełen teatralnych gestów film przypomina bardziej spektakl niż produkcję kinową. Atmosferę tawerny, podgrzewa cudowna oldschoolowa muzyka, przewijająca się przez całość filmu. Ciekawe kostiumy i postaci, odbiegają znacznie od zwykłych, szarych bohaterów życia codziennego. W tym filmie każdy ich ruch, gest, mimika niesamowicie podstraja oglądany obraz.

Dziś, 24.04 będziecie mogli zobaczyć dwa kolejne bloki ( III i IV) i zagłosować na film, Waszym zdaniem najlepszy. Na wyniki z niecierpliwością musimy zaczekać do niedzieli. Zostaną one odczytane podczas uroczystej gali finałowej.

Katarzyna Dawczyk
(kultura@dlastudenta.pl)